ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
در دو پست قبلی از پرسش هامون به دو موضوع مهم پرداختیم. اولی "قضاوت درباره دیگران" بود و دومی "دورویی". حالا میخواهیم پرسش سوم رو مطرح کنیم.
۳. تصمیمگیریهای ما باید چه ویژگیهایی داشته باشد؟
- معنای تصمیمگیری به عبارت ساده میشه انتخاب یک راهحل از میان راهحلهای مختلف.
- تصمیمگیری یک فراینده و نه صرفاً یه حرکت مقطعی و ضربتی.
- تصمیمگیری چهار مرحله داره:
۱. کارکردن و تمرکز بر روی هدف، مسئله یا مشکل
۲. جمعآوری راهحلهای ممکن
۳. تجزیهوتحلیل هرکدام از راهحلها و انتخاب بهترین راهحل
۴. کنترل، بهینهسازی و پیشبینیهای پیوسته و لازم
۱. هدف با توجه به دو عنصر نیاز و انگیزه مشخص میشه. یه هدف خوب ویژگیهای روبرو رو داره: کاملاً مشخص - واقعی و دستیافتنی - قابلسنجش و متناسب با زمان
- اگه تجمع اهداف صورت بگیره، باید و باید اولویتبندی و زمانبندی کنیم اون ها رو.
۲. هنگام جمعآوری راهحلهای ممکن، بیشترین توجه رو باید به "جامعیت" راهحلهای ارائهشده داشته باشیم؛ یعنی تمام راهحلها و گزینههای پیش رومون رو جمعآوری کنیم.
۳. در بررسی راهحلهای ارائهشده، مهمترین فاکتور، قابلیت اجرایی شدن و احتمال بالای موفقیت آن در راه رسیدن به هدفه.
۴. کنترل پیوسته، عیبیابی و اصلاحات، تقویت انگیزه در مقاطع مختلف و تغییرات فرایند تصمیمگیری با توجه به پیشبینیهای منطقی، شرط تکمیل فرایند تصمیمگیری و موفقیته.
- غفلت از این مورد چهارم علت ناکامی خیلی از تصمیمگیریهای ماست.
+ دیگران را اگر از ما خبری نیست چه باک نازنینا تو چرا بیخبر از ما شدهای؟! شهریار