ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
۱. اولین و مهمترین پیشنهاد این ماهم آینه که برای خودمون یه کارنامه درست کنیم از سالی که گذروندیم. فکر کنیم و بنویسیم موفقیتهایی رو که تو این سال به دست آوردیم. شکستهایی رو که تجربه کردیم. آدمهای جدیدی که وارد دنیامون شدن. آدمایی که از دنیامون رفتن. جاهای مهمی که رفتیم. کارهای مهمی که انجام دادیم. کتابها یا فیلمها و کلاً چیزایی که از ته دل ازشون لذت بردیم و برامون مفید بودن. کارهای جدیدی که شروع کردیم؛ کارهایی که تونستیم بهخوبی تمومشون کنیم. کارهای ناتموم مون. کارهای مثبت و پیشرفت هامون تو زمینههای دینی و اعتقادی. جهتگیری و تغییرات فکری مون. گناهایی که مرتکب شدیم. کارهای خیری که انجام دادیم. فعالیتهای اقتصادیای که انجام دادیم؛ و خیلی چیزای دیگه. وقت بذاریم. فکر کنیم و بنویسیمشون. واقعاً میگم ارزش وقت گذاشتن رو داره. وقتیکه همه اینها رو نوشتیم، خودمون منصفانه کارنامه مون رو نگاه کنیم و ببینیم آیا سال ۹۱ رو باید جزو سالهای خوب و غنی عمرمون قرار بدیم یا جزو سالهای عادی و یکنواخت و یا جزو سالهای بد و کمارزش.
۲. پیشنهاد دومم خوندن زندگینامه و شرححال شخصیتهای بزرگه. آدم وقتی زندگینامه می خونه عمیقاً عبارت "تاریخ تکرار میشود" رو درک می کنه. من خودم زندگینامهی ولتر، فیلسوف، ادیب و ریاضیدان فرانسوی قرن هجدهم رو خوندم و واقعاً لذت بردم. خیلی جاها احساس کردم که زندگی ولتر برام آشناست. انگار "اتفاقات زندگی" از گذشته تا حالا هیچ فرقی نکرده و این فقط چهرهی آدمایی که این اتفاقات رو تجربه می کنه که عوض شده!
۳. پیشنهاد سوم آینه که هر شب یه "چکلیست" تهیه کنیم از کارهایی که قراره روز بعد انجام بدیم. البته می دونم خیلی هاتون انجام می دین این کارو؛ اما به امثال خودم میگم که داشتن یه چکلیست روزانه می تونه بازده و مفید بودن زندگی مون رو خیلی افزایش بده.
۴. آخرین پیشنهادم هم اینه که از همین اول برای این بیست و خردهای روز تعطیلات عید به برنامهریزی داشته باشیم که وقتی عید تموم شد حسرت لحظههای ازدسترفتهمون رو نخوریم.
۵. نام ترانه: ستارهی دنبالهدار
خواننده: ابی
ترانهسرا: اردلان سرفراز
آهنگساز: فرید زلاند
تنظیمکننده: فرید زلاند
دانلود آهنگ ستارهی دنبالهدار
۱. دو ماه پیش بود که تو حاشیهی دی ماه از وابستگی و علاقه م به دنیای مجازی نوشتم و گفتم که دل کندن از اون برام تقریباً غیرممکن شده؛ اما نمیدونم تو این دو ماه چه اتفاقات و تغییراتی رخ داده که باعث شده علاقه م به نت و این دنیای متن و نوشته خیلی کمرنگ بشه و جذابیت هاش پیشم رنگ ببازه. لذتِ بودن تو فضای مجازی برای من تا حالا یه سیر صعودی نزولی داشته. احساس میکنم سیر صعودی ش به آخر رسیده و الان در حال نزوله. دقت که میکنم میبینم خسته شدم از بس حرفامو "نوشتم". برای نشون دادن غم هام و گریه هام، شادی هام و خنده هام راهی نداشتم جز تغییر فونت و سایز و نگارش کلماتم...
در یک کلام دنیای مجازی با تمام زیباییها و جذابیت هاش برام کم ارزش شده...
۲. آخرین ماه سال میتونه بهمون یه انرژی مضاعف بده؛ اگر این طور فکر کنیم که این روزها، آخرین روزهاییه که فرصت داریم کارهای ناتموم سالمون رو انجام بدیم و کارنامهی امسالمون رو غنیتر کنیم.
۳. چقد لذت میبرم از صحنهای که گربه م میره کنار گل نرگس باغچهی حیاطمون و با دستش گل رو جلو میاره و بوش می کنه. عشق به زیبایی تو ذات این دنیا تزریق شده. هر وقت این صحنه رو میبینم اولین چیزی که به ذهنم میرسه این جملهی لطیفه "فتبارک الله احسن الخالقین" .
۴. "اللهم اشغل الظالمین بالظالمین". حال و روز سیاست امروز ایران در یک جمله.
۵. قبول دارید که این "شاد بودنه" که دلیل میخواد و نه "ناراحت بودن" ؟!
۶. بینهایت سپاس از همه رفقایی که فراموشم نکردن و با حرفای قشنگشون بهم انرژی دادن.
به این بی نهایت سپاس، بی نهایت معذرت رو هم اضافه میکنم بابت نبودنم. ببخشید...